Mae Said Hossain yn casáu Tiwa Olatunji, a bydd Tiwa yn hapus os nad ydy yn weld o eto yn ei bywyd.

Er roedd y ddau yn anwahanadwy pan oeddynt yn ifanc, digwyddodd rhywbeth yn ystod Eid flynyddoedd yn ôl, rhywbeth bydd well gan y ddau osgoi trafod byth eto. Ond, pan mae Said yn dod nôl i’w treth ac mae’r Canolfan Islam yn llosgi i’r llawr ar yr un diwrnod, mae rhaid i’r ddau wynebu ei gilydd unwaith eto. Mae’r ddau eisiau i’r Ganolfan cael ei ail-adeiladu.

Am Tiwa, mae’n cynrychioli’r gymuned mae hi’n ei charu a modd o gadw ei theulu sy’n brwydro at ei gilydd. Am Said, mae’n gyfle i gynhyrchu mwy o ddeunydd am ei bortffolio am ei ymgais i’r ysgol celf, lle mae’n gobeithio gwireddi ei freuddwyd o fod yn artist yn lle doctor. Wrth gwrs, mae gweithio gydag eich gelyn gwastad yn anodd, ond wrth iddynt weithio tuag at nod a rennir, ydy o’n bosib bod mwy na chasineb rhyngddynt…?