Mae Mickey Hayward yn breuddwydio am ysgrifennu straeon sydd o fwyd.

Er mae ganddi swydd grand yn y cyfryngau yn Efrog Newydd, mae ei gwaith a’i syniadau gwastad yn cael ei anwybyddu yn y swyddfa. Pan mae’n credu bod hyn ar fu’n dod i ben, mae’n darganfod yn lle bod hi am golli ei swydd. Yn y cyfnod sydd yn dilyn, mae’n penderfynu ysgrifennu llythyr yn dal i’w chyn-gyflogwyr i gyfrif am ei fisogynistaeth a hiliaeth. Ond, pan nad ydy’n derbyn ymateb, mae’n troi’n isel ac yn ddigalon, ac yn ffoi i’r unig le nag roedd hi’n dychwelyd: ei thref enedigol.

Nid ydy o fod mor hawdd i ddianc ei phroblemau, wrth i sgandal ail-gynio diddordeb yn ei llythyr, gan dynnu sylw’r cyhoedd a’r cyfryngau iddi, a dyna beth oedd Mickey eisiau – nag oedd o?